تنهایی در سالمندان
تنهایی و انزوای اجتماعی تأثیرات منفی شدیدی بر سلامت روان سالمندان دارد. مطالعات نشان دادهاند که این عوامل با افزایش خطر ابتلا به افسردگی، اضطراب، افت عملکرد شناختی و حتی مرگ زودرس مرتبط هستند.
هنگامی که سالمندان احساس تنهایی میکنند، احتمال بیشتری دارد که از نظر جسمی نیز دچار مشکلاتی شوند، زیرا ممکن است انگیزه کافی برای حفظ سلامت خود و ارتباطات اجتماعی نداشته باشند.
شش نشانه کلیدی تنهایی در سالمندان
*کنارهگیری اجتماعی غیرمعمول
همه ما گاهی دوست داریم تنها باشیم، اما اگر سالمندان بهطور مداوم از تماسهای تلفنی، پیامها و دیدار با دوستان و خانواده اجتناب کنند، این میتواند نشانهای از انزوای اجتماعی باشد.
*تغییر در عادات غذایی
کاهش اشتها، صرفنظر کردن از وعدههای غذایی، یا امتناع از غذا خوردن میتواند نشانهای از مشکلات عاطفی مانند افسردگی و تنهایی باشد.
*بیعلاقگی به فعالیتها
اگر سالمندان از شرکت در فعالیتهایی که قبلاً برایشان لذتبخش بوده خودداری کنند، این میتواند نشاندهنده احساس انزوا و افسردگی باشد.
*احساس سردرگمی در انجام وظایف روزمره
احساس تنهایی میتواند باعث شود که انجام کارهای ساده مانند پرداخت قبضها یا بیرون بردن زباله برای سالمندان دشوار شود.
*مشکل در تمرکز و ارتباط برقرار کردن
اگر سالمندان در درک مکالمات، بهخاطر سپردن جزئیات، یا پیدا کردن کلمات مناسب مشکل دارند، ممکن است احساس تنهایی و انزوا داشته باشند.
*علائم جسمی مانند خستگی و سردرد
تنهایی میتواند خود را بهصورت خستگی مفرط، سردرد، ضعف سیستم ایمنی، و مشکلات حرکتی نشان دهد.
پیشگیری از تنهایی در سالمندان
- حفظ ارتباطات در داخل و خارج از خانه
- برقراری ارتباط روزانه با دیگران میتواند از بروز احساس تنهایی جلوگیری کند
- انجام فعالیتهای مورد علاقه
- مراقبت از تغییرات حسی
- مقابله با احساس تنهایی
- ایجاد یا بهبود ارتباطات
- مدیریت افکار منفی
- دریافت مشاوره از رواندرمانگر
اگر احساس تنهایی مداوم و شدید دارید، و افکاری را در رابطه با مرگ یا پایان دادن به زندگی تجربه میکنید دریافت کمک از سازمانهای اجتماعی و حمایتی میتواند مفید باشد.